Het barre weer in de bergen van Sapa valt ons te zwaar. Vanavond vertrekken we met de nachttrein naar Hanoi. Een dag eerder dan gepland. We zitten hier de ganse dag in een natte koude wolk. In al die jaren dat we reizen hebben we niet zulke barre weersomstandigheden moeten weerstaan. En dan te bedenken dat het 500 meter lager al weer een stuk beter is.

Gisteren kwamen aan in Sapa vanuit Bac Ha (hemelsbreed maar een paar kilometer van de Chinese grens). Daar hebben we twee markten bezocht. Deze markten zijn bijzonder omdat de lokale bevolking, de Mhong, in grote aantallen bijeenkomt. Met name de markt in Can Cau was heel bijzonder. Vooral de vrouwen gaan prachtig in klederdracht gekleed. Vrouwen komen daar bijeen om kleding te kopen. Het was wel een beetje absurd, want in onze ogen zien ze er allemaal het zelfde uit. Schijnbaar zijn er toch nuances in de kleding, want ze zijn er heel druk mee om het juiste truitje of jurkje te vinden. De mannen zijn vooral met het vee bezig: paarden, koeien, varkens, kippen, etc. Ook hier hebben de varkens het niet makkelijk, want ze worden na verkoop in een juttezak gestopt. Na één nacht in Bac Ha namen we, na het nodige schoolwerk, met onze Vlaamse reisvrienden een busje naar Sapa. Bac Ha was fris, maar OK. In Sapa sloeg de kou meteen in de botten. Een open haard en een elektrisch kacheltje konden er niet zorgen om de temperatuur in de kamer hoger dan 10 graden te krijgen. Gelukkig hadden we wel electrische dekens in bed, dus het resterende schoolwerk werd in bed gedaan.

Toen onze Vlaamse reisgenoten ons vanochtend meldden dat ze het vanwege de gezondheid van hun kinderen (die zijn aardig verkouden) het hier voorgezien hielden, hadden wij niet veel tijd nodig om ook dat besluit te nemen. We zijn blij dat we dat besluit hebben genomen, want het lesgeven in die kou is niet makkelijk. Volgens de lokale bevolking hebben ze normaal twee of drie van dit soort dagen in januari. Nu is het al drie weken zo koud. In Thailand werd ons ook al gemeld dat het koud was (ondanks de 30 graden), dus schijnbaar is het klimaat echt van slag.

Maar goed het mag de pret niet drukken. We hebben ons treintickets kunnen omruilen en brengen gewoon een extra dagje in Hanoi door. Er is daar nog veel te zien. We hebben als het goed is een iets luxere trein vanacht. Eergisterenochtend stonden we om 5 uur 's ochtends op het station van Lao Cai. Ook daar vertrekken we weer. We zijn de treinen in India gewend, die zijn heel aangenaam. Er was niets mis met onze Vietnamese trein, maar het was wel heel minimaal, op het armoedige af. We hadden een zogenaamde soft sleeper, een 'luxe' slaaptrein (hard sleeper is de goedkope versie). Het treinstel was redelijk afgeleefd en wat viezig. Maar goed we hebben er goed geslapen. We zijnbenieuwd hoe de trein vandaag eriut ziet.