We hebben een stevig reisweekje achter de rug. Van Koh Chang via Bangkok naar Kathmandu. Het was een intensieve week. Vooral de overgang van Thailand naar India was groot.

Toen we de eerste honderd meter in New Delhi rondreden wisten we meteen weer waarom we zo dol zijn op India: alles is anders, de geuren, het straatleven, de specifieke producten die je alleen in India ziet, etc. Maar we wisten ook meteen weer waarom het zo vermoeiend vinden in India: het constante gedoe bij alles wat je doet.

Bij aankomst liep alles gesmeerd. Er is een nieuw vliegveld in Delhi, dus we stonden (in tegenstelling tot het verleden) in een zucht buiten. Ook de transfer naar het hotel stond klaar. Wij dachten 'goh, het loopt hier toch inmiddels redelijk gesmeerd'. Maar eenmaal in hotel. Begon het allemaal weer op de oude manier. Op zich hadden we een prachtige kamer, maar het zogenaamde SPA resort was het niet. Zwembad, gym, kidszone etc. Ontbreekt en dat waren nu juist de redenen om in dit te dure hotel te gaan overnachten. Aangezien onze vlucht naar Kathmandu een dag later zou vertrekken leek het ons wel aardig om hier dicht bij het vliegveld te verblijven. Extra bed in de kamer - extra betalen. Internet- extra betalen. Bij de vraag of we een taxi konden bellen - u kunt tegen betaling gebruik maken van de hotel auto, en ga zo maar door. Maar ondertussen lagen in de gangen de plafonds er uit enwaren de bouvakkers naast onze kamer al vroeg aan het werk.Toen we wilde gaan slapen begon juist in de tuin een enorm feest in de tuin. Onze oordoppen kwamen dus goed van pas. En dan moet je ook nog ruim 140 euro betalen (twee keer ons dagbudget) Op zich was het wel leuk om te zien hoe zo'n feest bij de elite van New Delhi gaat. Al met al het India dat we kennen. Veel gedoe, maar toch vinden we het leuk hier.

's Middags zijn we met een taxi het centrum in gegaan. De veranderingen zijn in India enorm. Enorme wegen met veel luxe auto's. Dure winkels en trendy restaurants. Daar tussendoor zie nog wel het oude bekende India met veel straatleven en armoede.

Aangezien we al om 4 uur 's ochtends waren opgestaan wilde we vooral een rustig middagje. Dat is niet makkelijk in Delhi. Uiteindelijk zijn we bij het spoorwegmuseum beland. India heeft een rijke trein traditie. De spoorwegen zijn de grootste werkgever in India. Het museum is werkelijk fantastisch. Niet voor niets is het de derde keer dat we er komen. Sinds de eerste keer, ruim 10 jaar geleden, zijn er veel nieuwe antieke treinen bijgekomen (oude lokomotieven, salonwagens van maharadja's etc.) maar ondertussen wordt er niets aan conservatie gedaan. Alles roest weg en het stof ligt dikke lagen dik in de treinwagons. Eeuwig zonde!

Eenmaal in Kathmandu deden we weer een klein stapje terug in de tijd. Het aantal auto's is wel toegenomen maar de progressie die je in India ziet blijft hier grotendeels achterwege. Nog steeds een klein vliegveldje in Kathmandu en het straatleven is een stuk rustiger in vergelijking met India.

Op het vliegveld stond Ganesh ons op te wachten. Hij is voor drie weken overgekomen om zijn familie te bezoeken. De afgelopen weken was hij bij zijn ouders en nu is hij net als wij een week in Kathmandu. Het voelt v ertrouwd om even iemand van thuis in de aanwezigheid te hebben.

We zitten in een rustig hotelletje in Thamel (een wijk in Kathmandu). Onze kamer is op de 4^e etage. 's Ochtends hebben we al snel de zon. De dag begint wel fris, maar rond een uur of elf is het kwik al wel boven de 20. Naast onze kamer hebben we een enorm terras dat we eigenlijk helemaal tot onze beschikking hebben. We hebben er nog geen andere gasten gezien. De werknemers van het hotel komen regelmatig een kijkje nemen en een praatje maken. Het is ook een ideale plek om les te geven. Voor Isa is er een mooi bureautje en buiten op het terras is er ruimte zat om Luka les te geven.

We hebben er nu drie dagen Kathmandu op zitten. Reintje en Gert-Jan zijn toch wel wat cultuurverschillen gewend, maar we merken toch dat de overgang van het rustige paradijselijke Thailand naar het chaotische Kathmandu ons aardig uit put. De dagen vliegen om. In de ochtend geven we les en 's middags gaan we op stap. We hebben vooral wat hindoe en boedistische temples bezocht. Isa en Luka kijken hun ogen uit. Bij de hindoes zien ze de vreemdste figuren rond lopen (vooral bedelende sadhu's) en bij de boedistische kloosters waren ze vooral onder de indruk van de heftige muziek met trommels en toeters. Gisteren werden we uitgenodigd om even aan te schuiven bij de monniken die aan het eten waren. Toen Isa en Luka eenmaal bij de monniken zaten schrokken ze wel van de starende ogen en wisten ze niet hoe snel ze weer weg moesten zijn. 's Avonds liggen we allemaal uitgeteld in bed.

Vandaag zat voorlopig de laatste schooldag er op. Vanaf vandaag hebben we een weekje krokusvakantie. Het is het plan om de rust van de bergen op te zoeken en een trektocht van een dag of drie in de vallei van Kathmandu te gaan doen. Vandaag proberen we een gids, dragers en eventueel een ezeltje te regelen en dan willen we over een dag of twee vertrekken. We willen hier in het lagere deel van Nepal oefenen met een korte trektocht, om vervolgens (als de kinderen het een beetje trekken en leuk vinden) in het hogere deel een wat langere tocht te maken.