Nu we voor de tweede keer in Israel zijn leek het ons interessant om toch ook een kijkje te nemen in Palestijns gebied. Je hoort hier veel over de problemen met de Palestijnen, maar hoe het leven er aan toe gaat in de Palestijnse gebieden is toch vaag. Je hoort in Nederland alleen maar over het geweld.

Vanochtend zijn we in de auto gestapt richting Ramallah in de West Bank. Na vier dagen in een een vakantieresort in het super beveiligde Eilat met veel zon een rust waren we wel toe aan een beetje avontuur. Er was een goede aanleiding om de Palestijnse gebieden te bezoeken. De kinderen van de Maas en Waal school van Isa en Luka hebben in het voorjaar een circusproject georganiseerd. Met de voorstellingen hebben ze bijna 800 euro ingezameld voor de Palestijnse Circus School en na overleg met school leek het ons wel een leuk idee om het geld langs te gaan brengen. Na ons van verschillende kanten te hebben laten voorlichten over de veiligheidssituatie hebben we de stoute schoenen aangetrokken en zijn we naar de Palestijnse gebieden afgereisd.

Het was toch nog wel een hele toer om er te geraken. Eerst zijn we met de auto naar Jerusalem gereden. In het Arabische deel bij de Damascus Gate hebben we een bus naar Ramallah genomen. Toen we eenmaal in de bus zaten ging het razendsnel. Bij de grens werden we niet eens gecontroleerd. Het kan de Israelisch niets schelen wat de Palestijnse gebieden ingaat, maar ze maken zich grote zorgen over wat er weer uit gaat. Vandaar dat ze er een enorme 'Berlijnse' muur omheen hebben gezet met slechts een paar toegangspoorten.

Eenmaal in Ramallah hebben we in een koffiehuis koffie gedronken en een waterpijp gerookt. Isa en Luka vonden die waterpijp maar een gek ding. Luka schoot meteen in de slappe lach toen hij er een trekje aan nam. In Ramallah hebben we een kort wandelingetje gemaakt. De kinderen waren hoogst verbaasd dat ze op markt in het Nederlands werden aangesproken. We kwamen een man uit Vlaardingen tegen die bij zijn dochters op bezoek was. Na een uurtje hebben we een taxi genomen naar Bir Zeit alwaar de Palestijnse Circus School een open dag hield. Het viel het tijdens de rit naar Bir Zeit op dat alles er zo netjes en ontwikkeld uit zag. We hadden toch een beetje het beeld dat het een rommeltje in die Palestijnse gebieden is, maar in de stukken die wij hebben gezien was het tegenovergestelde het geval. In Bir Zeit wonen veel christenen dus er waren ook een aantal kerken. De lunch hebben we genuttigd een goed verzorgd restaurant dat met geld van het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken was gerestaureerd. De mensen die we op straat tegen kwamen waren allemaal heel beleefd en behulpzaam als we ze de weg vroegen.

Na de lunch begon de open dag van de circusschool. Isa en Luka vonden het wel spannend om het geld 'symbolisch' te overhandigen. Ze moesten speciaal naar voren komen en kregen een warm applaus. Maar dat applaus was natuurlijk eigenlijk vooral voor alle kinderen van de Maas en Waal school bedoeld omdat zij het geld hadden ingezameld met hun optredens!!! De kinderen van verschillende leeftijden lieten al hun kunstjes zien. Het was een leuke voorstelling en Luka en Isa waren enorm enthousiast.

Aan het einde van de middag moesten we weer terug naar Jerusalem. We wilden niet te laat vertrekken in verband met de controles aan de grens. Bij de grens bleek dat toch wel een stevige controle. Allereerst moesten we de bus uit en lopend verder. We hadden het gevoel dat we de Guantanomo Bay gevangenis bezochten in plaats van Jerusalem. Eerst werden we via getraliede smalle gangen naar een soort kooi gebracht waarna we in viertal naar een speciale ruimte werden gebracht. Hier gingen onze tassen door de scanners en moesten we ons paspoort tonen. De legerfunctionarissen achter het gepanserde glas waren bijzonder vriendelijk...na een blik op onze kinderen. Ook deze keer hadden we ons en de kinderen voorbereid op een strenge ondervraging, maar wederom zorgde onze kinderen voor een snelle afhandeling. Daarna stond de bus weer voor ons klaar en werden we teruggebracht naar de Damascus Gate. Daar eenmaal aangekomen zijn we toch ook nog even Jerusalem in gegaan. We wisten namelijk dat je bij het Oosterijkse hostel overheerlijke apfelstrudel kon eten. Dat hebben we dus nog even gedaan. Het was wel een bijzondere ervaring om bij aanvang van de Sabbat door Jerusalem te lopen, want de orthodoxe Joden haastten zich in grote getalen om op tijd in de synagoge te zijn en tegelijkertijd hoorde we uit de minaretten van de moskees de oproepen voor het gebed.

De weg terug naar Rehovot was nog wel ingewikkeld want veel straten in orthodoxe buurten van Jerusalem waren afgesloten in verband met de sabbat...en daar houdt de GPS navigatie natuurlijk geen rekening mee en het was doodstil op de straten. Heel af en toe zag je een andere auto. Dit kwam als heel merkwaardig op ons over.

Al met al een interessant dagje in de laatste fase van onze reis. Over drie dagen zijn we thuis....

Morgen volgen wat foto's en filmpjes.